Эрт цагт нэгэн шавь их багшдаа очиж:
- Багш аа би энэ сүмд амьдарч чадахгүй нь ээ. Сүмийн бусад шавь хов жив ихтэйгээс гадна улс төрийн тухай маргалдаж, заримдаа бүр таныг хүртэл муулах юм. Номын дуу сонсож, эрдмийн оройд хүрэх хүсэлтэй надад тэд их саад болж байна. Тиймээс намайг эндээс явуулж өгнө үү. Би амар тайван амьдрах өөр сүмд очмоор байна гэв.
Тэгтэл багш хариуд нь:
- Бололгүй яахав. Чи хүссэн газраа сурч болно. Харин явахаасаа өмнө нэг даалгавар биелүүлээч. Үүнийг сонссон шавь:
- Тэгье багшаа, ямар даалгавар билээ? Гэхэд:
- Халбага ус аваад гартаа барьж энэ сүмийн бүх хэсгээр яваад ирээрэй. Нэг дуслыг ч асгаж болохгүй шүү гэв. Ийм амархан даалгавар гүйцэтгээд сүмээсээ явна гэж баярласан шавь хэлсэн ёсоор нь дуртай нь аргагүй хийлээ. Нэг ч дусал ус асгалгүй сүмээр бүтэн тойроод, инээмсэглэн ирсний дараа багш нь:
- Ёстой сайн байна. Чи одоо хүссэн газраа явж болно. Харин явахынхаа өмнө нэг асуултанд хариулаач.
- Сая халбагатай ус аваад алхаж байхдаа хэн нэгэн хов ярихыг сонсов уу? Намайг бас чамайг хүн муулж байна уу? Хэн нэгэн шавь чамд төвөгтэй санагдав уу? Гэхэд:
- Би халбагатай усаа асгахгүйн тулд юуг ч анхаарсангүй. Тийм зав ч байсангүй. Гагцхүү халбага руугаа л бүрэн анхаарч усаа дүүрэн чигээр нь авчирлаа гэв. Үүнийг сонссон багш:
- Энэ орчлонгийн хаана ч очсон сөрөг бодолтой хүнтэй таарч л таарна. Харин чи тэднийг анхааралгүй зөвхөн өөрийнхөө хийх ёстой зүйлдээ анхаарч чадвал бусдын хэлэх хов яриа огтоос сонин биш болдог. Өөртөө анхаарна гэдэг хувиа хичээсэн мэт сонсогдох ч өрөөлийн хэрэггүй үгэнд анхаарахаас хавьгүй дээр зүйл. Хүний үгэнд дурлаж, хүний амьдралд хошуу дүрж, бусдын хийж буй үйлд анхаарч, атаархаж явбал өөрийн үнэн зорилгыг хэзээ ч биелүүлж чадахгүй. Өөртөө бүрэн анхаарсан цагт бусдын муу үг чимээ шуугиан төдий зүйл. Тэгэхээр өөртөө анхаарахаас бүү залхуур, өөрийнхөө амьдралд эзэн бол. Манай сүмээс явсан ч дараагийн очих сүмд хов жив байж л таарна. Чи нэг газраа аз жаргалтай байгаад сурчихвал орчлонгийн бүх сүмд аз жаргалтай байж чадна гэсэн гэнэ.
Орчуулсан Enkhsaikhan Nyamsuren
Сэтгэгдэл (0)
Сэтгэгдэл бичигдээгүй байна