Замын түгжрээнд наашаа ч үгүй цаашаа ч үгүй зосож байтал гэнэт араас пид гээд л хусаад хаялаа. Буугаад хартал арын гүприйг маань чихээд хаячихаж. Жолооч нь бололтой нэгэн эмэгтэй ихэд сандарчихсан сууж байв. Одоо яалтай билээ албаар мөргөсөн биш гэж бодоод машиных нь хажууд очоод “Яаж байгаад мөргөчихөв” гэтэл хариу хэлсэнгүй. Харваас таксинд явж байгаа бололтой ардаа хоёр хүн суулгачихаж. Айж сандарснаасаа болоод шоконд орсон уу ам үдүүлсэн мэт дуугүй суух тэр эмэгтэй их л ядарсан царайтай харагдав. Уг нь гайгүй мөргөсөн бол би тоохгүй яваад л өгөх байсан. Гүпр маань бүр арай дэндүү чихэгдчихсэн байсан болохоор “Хоёулаа тохирсон нь дээр дээ, цагдаа ирвэл таны оноог хасаад, торгоод бичиг баримтыг чинь хурааж аваад бөөн юм болно” гэхэд минь бас л хариу хэлсэнгүй. Ийм үед үнэхээр хэцүү юм байна лээ. Үнэндээ энэ эмэгтэйд мөнгө ч байсангүй. Дэмий л “Та хойшид жолоогоо болгоомжтой барьж яваарай.Одоо яая гэхэв дээ” гэж хэлээд машиндаа суусан. Тэгж хэлэхэд минь хөөрхий эмэгтэй “Уучлаарай, маш их баярлалаа” гээд нулимс нь цийлэгнээд үлдсэн дээ, Яахав дээ төмөр хаана ч олдоно. Энэ эмэгтэй шиг ар гэрээ тэжээх гэж өөрийн чадлаараа тэмцэж яваа, яг тулсан үед барьц алдах үе хэнд ч тохиолдоно. Боломж олдвол бусдыг гэсэн сэтгэлтэй байгаасай гэсэндээ үнийг бичлээ. Хүн хүнээ гэсэн сэтгэл агуу шүү дээ.
Эх сурвалж: Иргэний постоос.
Сэтгэгдэл (0)
Сэтгэгдэл бичигдээгүй байна