Италийн “Ювентус”-т Зинедин Зидантай байсан үеэ Филиппо Инзаги дурсан ярьжээ.
“Юве”-д очоод би Зиданыг бэлтгэл дээр анх харсан юм. Эхний хэдэн долоо хоног бэлтгэл хийж буйг нь хараад л талбай тойроод гүйгээд байдаг байлаа. Яг л хүүхэлдэйн кино шимтэн үзэж буй жаалхүү шиг л ширтчихнэ.
Бэлтгэл дээр хийгээд байгаа зүйлсийг нь хийх гэж үзнэ. Гэвч чадахгүй. Тэгсэн нэг удаа тэр над руу дөхөж ирээд “Чи сайн юм аа! Хаалганы өмнө ямар сайн тоглодог юм бэ! Баяр хүргэе!” гэлээ. Хариуд нь юу ч хэлж чадсангүй. Дотроо бол “Хэрвээ би тийм сайн юм бол чи өөрөө ямар болж таарах хэрэг вэ?” гэж бодож байгаа.
Дахиад хэдэн долоо хоног өнгөрлөө. Тэгсэн дахиад л дэргэд ирснээ намайг магтсан үг хэллээ. Тэгэхээр нь би түүнд “Чи үнэхээр гайхамшигтай юм аа. Бөмбөгтэй ингэж харьцаж чаддаг тоглогчийг би өмнө нь хэзээ ч харж байгаагүй” гэж үнэнээ хэллээ. Зидан инээмсэглэснээ “Харин би чам шиг тоглодог байсан бол аль хэдийнэ эмнэлэгт хэвтэж байх байсан биз. Тоглолтын турш бөмбөг хүлээж, тэгээд тэр цөөхөн боломжоо ашиглан гоол оруулна гэдэг галзуу байгаа хэрэг” гэж билээ.
Зиданы тэр үгээс нэг зүйлийг сайн ойлгосон. Хүн бүр өөр өөрийн чадвартай, өөрийн гэсэн онцлогтой гэдгийг ойлгосон юм. Би гоол яаж хийхийг мэддэг бол тэр бөмбөгтэй яаж харьцахыг мэддэг. Та бүхэн Зиданы тоглолтыг харж үзэж л байсан байх. Харин бэлтгэл дээр тэр ямар байсныг нь харсан бол... эгэл биш шүү” хэмээн Филиппо Инзаги өгүүлжээ.
Сэтгэгдэл (0)
Сэтгэгдэл бичигдээгүй байна